سال ۲۰۱۹ دانگفنگ تحت برند زیرمجموعه خود، یعنی آئولوس (AEOLUS)، سدان جدیدی را با نام ایشوان (YIXUAN) معرفی کرد. سپس در سال ۲۰۲۱ فیسلیفت همین خودرو با نام جدید ایشوان مکس (YIXUAN MAX) به بازار چین آمد. اما دو سال بعد از این ماجرا، شرکت ایران خودرو دست به کار شد و این خودرو را با نام شاین مکس (SHINE MAX) به کشورمان آورد.
البته دانگفنگ این محصول را با نام A۶۰ MAX نیز در اکثر کشورهای خاورمیانه عرضه کرده است. نخستین سری وارداتی شاین مکس، از مدل ۲۰۲۳ بود و تحویل آنها نیز از اواخر زمستان ۱۴۰۲ به مشتریان ایرانی شروع شد. شاین مکس که علاوه بر نسخه بنزینی، در نسخه هیبریدی نیز به کشورمان آمده، اولین وارداتی ایران خودرو بود که در دولت سیزدهم، شمارهگذاری شد.
سطح آپشنهایی که ایران خودرو برای شاین مکس انتخاب کرده، کمی جای تعجب دارد. مثلا با اینکه انواع رادارهای مهم ایمنی را دارد ولی آینه عقبش، کاملا معمولی بوده و فوتوکرومیک نیست. یا مثلا سردکن و گرمکن، فقط برای راننده است و سرنشین جلو (شاگرد) از آنها بیبهره مانده است.
در لیست امکانات این خودرو، یک مورد جالب به نام «ولکام سیت» هم وجود دارد که تا قبل از آمدن شاین مکس، آنرا روی سایر سدانهای چینی در بازار ایران ندیده بودیم. به لطف این ویژگی، در زمان روشن و خاموش شدن خودرو، صندلی راننده کمی جابجا میشود تا ورود و خروج به کابین خودرو، راحتتر باشد.
محور محرک: دیفرانسیل جلو
گیربکس: ۷ دنده اتومات دوکلاچه خیس (wet)
پیشرانه: ۴ سیلندر توربوشارژ (C۱۵TP۱)
حجم موتور: ۱.۵ لیتر
قدرت: ۱۹۰ اسببخار
گشتاور: ۳۰۰ نیوتنمتر
شتاب: ۹.۵ ثانیه
سرعت: ۲۱۵ کیلومتر برساعت
مصرف ترکیبی: ۶.۸ لیتر در صد کیلومتر
ارسال نظر