به گزارش کارنا، در روزهای اخیر، تصمیم ناگهانی کمیته اضطرار آلودگی هوای تهران برای اجرای طرح زوجوفرد تا پایان سال، موجی از انتقاد و سردرگمی میان شهروندان ایجاد کرد.
این تصمیم که با قاطعیت اعلام شد، تنها چند ساعت بعد با همان سرعت لغو و همین رفتوبرگشت مدیریتی به موضوع اصلی مباحث شهری تبدیل شد. کارشناسان تأکید کردند کمیته اضطرار اساساً برای مواجهه با شرایط روز و وضعیت هشدار تشکیل شده و نمیتواند درباره ماههای آینده تصمیمگیری کند. به همین دلیل، اعلام اولیه اجرای طولانیمدت طرح نهتنها فاقد پشتوانه کارشناسی بود، بلکه از نظر حقوقی نیز خارج از صلاحیت این کمیته محسوب میشد. همزمان، اختلاف میان استانداری، شهرداری و پلیس راهور نیز در تایید یا رد این تصمیم آشکار شد.
اعلام ناگهانی اجرای طرح باعث سردرگمی گسترده مردم شد؛ بسیاری معتقد بودند این تصمیم دیرهنگام، مبهم و بدون توجه به نیازهای واقعی شهروندان بوده است. تغییرات اعمالشده در شیوه تردد، جریمههای ۲۰۰ و ۵۰۰ هزار تومانی و نبود شفافیت درباره نحوه اجرا، در کنار برخوردهای محدود پلیس، به احساس بیاعتمادی و فشار مضاعف بر شهروندان دامن زد. یکی از انتقادات پرتکرار این بود که در تصمیم اولیه، نیازهای مشاغل ضروری مانند خبرنگاران، پزشکان و نیروهای امدادی نادیده گرفته شده بود؛ موضوعی که اگر اجرا میشد، اختلال جدی در ارائه خدمات شهری و اطلاعرسانی به وجود میآورد. از طرف دیگر، پلیس راهور تأکید کرد زوجوفرد تنها یک مُسکن کوتاهمدت است و نمیتواند راهحل بحران آلودگی هوا باشد.
در نهایت، لغو این تصمیم پیام مهمی برای مدیریت شهری داشت: مقابله با آلودگی هوا زمانی مؤثر است که تصمیمها دقیق، قانونی، هماهنگ و مبتنی بر نظر کارشناسی باشند. هر اقدام شتابزده یا خارج از حدود اختیارات، نهتنها تاثیری بر کاهش آلودگی ندارد، بلکه اعتماد عمومی را تخریب میکند. پایتخت هنوز با آلودگی مزمن دستوپنجه نرم میکند، اما اکنون بحران جدیدی نیز آشکار شده است: نیاز فوری به سازوکاری شفاف، قابل پیشبینی و متخصصمحور برای مدیریت شرایط اضطراری.
منبع:تسنیم
ارسال نظر