به گزارش ، بررسیها حکایت از آن دارد که در سال۹۷ میانگین زمان انتظار برای خرید یک خودروی داخلی یا مونتاژی صفر با اختصاص دادن تمام حقوق، ۵۳.۴ماه بوده که در سال جاری این رقم به ۱۱۳.۴ماه رسیده است. این به این معناست که «خودرو اولیها» اگر تمام حقوق خود را برای خرید خودرو پسانداز کنند، آن هم با فرض رشد برابر قیمت خودرو و دستمزد، بعد از گذشت حدود ۱۰سال میتوانند محصول مورد نیاز خود را خریداری کنند.
این در شرایطی است که در سال۹۷ زمان انتظار بهطور میانگین ۴سالونیم بوده است. بازار خودروی کشور از سال۹۷ همراه با اوجگیری تحریمهای ثانویه و خروج شرکای خودروسازی، تلاطمات زیادی به خود دید. اما موضوعی که بهصورت دومینووار تشدید بحران در بازار خودرو را تقویت کرد، سیاستهای اجرایی نادرست طی پنج سال گذشته بوده است. توقف واردات خودرو از یکسو و قیمتگذاری دستوری از سوی دیگر بازار خودرو را از سال۹۷ تاکنون وارد فاز بحران کرده است که تولیدکننده و مصرفکننده بازندگان اصلی آن بودهاند.
در این بین تنها دلالان و واسطهگران برندگان اصلی بازار خودرو بودهاند. در چنین شرایطی گویا دغدغه سیاستگذار، نه ساماندهی این بازار آشفته بلکه سرکوب قیمت در کارخانه بوده است. بررسی «دنیایاقتصاد» نشان میدهد اگر متقاضی «خودروی اولی» در شرایط کنونی که نه وام خودرویی موجود است و نه لیزینگ و تسهیلاتی خاص، بخواهد یک دستگاه ساینای صفر خریداری کند، باید ۴۸ ماه (یعنی چهار سال) کل حقوق خود را پسانداز کند. بهترین سیاست برای خروج بازار خودرو از این وضعیت، آزاد کردن واردات و پایان دادن به قیمتگذاری دستوری بهطور همزمان است.
منبع:دنیای اقتصاد
ارسال نظر