با مرگبارترین خودروهای آمریکا آشنا شوید

به گزارش کارنا، تصادف کردن موضوعی نیست که فقط برای عده‌ای خاص اتفاق بیفتد و ممکن است هر ماشینی با هر راننده‌ای را تهدید کند. با این حال، تفاوت بین پراید و یک دستگاه تویوتا لندکروزر از زمین تا آسمان است. اگر با یک پژو ۲۰۶ تصادف کنید، احتمال اینکه زنده بمانید ۵۰ درصد است، اما اگر با یک دستگاه تویوتا کراون به ماشین دیگری بزنید، به احتمال زیاد فقط آسیب جزئی می‌بینید. (البته نه همیشه)

آمار مرگ‌ومیر در تصادفات جاده‌ای نشان می‌دهد که بعضی از خودرو‌ها در معرض خطر بیشتری قرار دارند. به گزارش موسسه بیمه ایمنی بزرگراه‌های آمریکا و با عنایت به داده‌هایی که از سال ۲۰۲۰ میلادی به دست آمده، بیشترین خودرویی که ثبت آمار مرگ‌ومیر بالایی داشته، میتسوبیشی میراژ G۴ بوده است. این خودرو ساب کامپکت ژاپنی برخلاف سایر رقبای خود در توکیو، نتوانسته امنیت سرنشینان را تضمین کند و در صدر فهرست قرار گرفته است.

همان‌طور که گفتیم، موسسه IIHS با توجه به برند و مدل خودرو‌ها از سال ۲۰۲۰، نرخ مرگ‌ومیر را بررسی کرده است. معیار قرار گرفتن در فهرست مرگبارترین خودرو‌های بازار آمریکا این است که خودرو مدنظر حداقل ۱۰۰ هزار مدل ثبت شده یا دست کم ۲۰ مورد مرگ گزارش شده در ۴ سال گذشته داشته باشد. از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ میلادی، به ازای هر یک میلیون دستگاه خودرو تنها ۳۸ مورد مرگ‌ومیر ثبت شده و ۵۳ مورد مرگ دیگر مربوط به غیررانندگان بوده است.

میتسوبیشی میراژ جی ۴ با حفظ رکورد خود به عنوان مرگبارترین خودرو بازار آمریکا، به ازای هر یک میلیون دستگاه خودرو، ۲۰۵ مرگ داشته که رقم تعجب آوری برای چنین ماشینی است. در ادامه به دلایل مرگبار بودن این خودرو می‌پردازیم.

علت مرگبار بودن میتسوبیشی میراژ G۴

اول از همه اینکه میراژ G۴ در گروه خودرو‌های کوچک و جمع و جور قرار می‌گیرد و به همین خاطر بسیاری از چالش‌های ایمنی‌اش مربوط به همین کوچک بودن است. بله، قطعا در سال‌های اخیر تجهیزات ایمنی و استحکام خودرو‌های کوچک افزایش یافته، اما در مقایسه با محصولات بزرگ‌تر، همچنان خطرآفرین هستند. به گزارش موسسه بیمه ایمنی بزرگراه‌های آمریکا، هر چه یک خودرو سنگین‌تر باشد، هنگام تصادف با یک خودرو کوچک، آسیب کمتری می‌بیند.

به عبارت بهتر، خودرو‌های سنگین با برخورد به مدل‌های کوچک‌تر، آنها را به عقب هل می‌دهند و از شدت نیروی وارده بر راننده و سرنشینان می‌کاهند. به همین دلیل است که خودرو‌های بزرگ‌تری مثل شاسی بلند‌ها به ازای هر یک میلیون دستگاه خودرو، تنها ۱۳ مرگ دارند و در مقایسه با نرخ مرگ و میر ۶۴ مورد به ازای هر یک میلیون دستگاه ساب کامپکت‌ها در وضعیت خوبی به سر می‌برند.

میتسوبیشی میراژ G۴ به خاطر ابعاد کوچکی که دارد، از همان ابتدا در برخورد‌ها وضعیت مناسبی نداشت و در برابر خودرو‌های بزرگ‌تر، در موضع ضعف قرار گرفته است. با وجود این ویژگی ذاتی، بررسی‌های مؤسسه بیمه‌ای ایمنی بزرگراه‌ها نشان داده که برخی اشکالات در سیستم‌های ایمنی این خودرو وجود دارد که بر عملکرد آن در تصادف‌ها تأثیر منفی می‌گذارد.

در یکی از آزمایش‌های تصادف، مشخص شد که کیسه هوای جلو به درستی در جای خود قرار نگرفته و همین مسئله باعث شد که سر آدمک آزمایشی در معرض آسیب باشد. همچنین، کمربند ایمنی هم نتوانست مانع پرتاب شدن آدمک به سمت جلو شود. با این اوصاف هنگام تصادفات جاده‌ای شدید، خطر مرگ‌ومیر افزایش می‌یابد.

در نسخه‌های جدیدتر این خودرو برای بهبود وضعیت ایمنی، طول کیسه‌های هوای جانبی افزایش یافته تا از برخورد سر سرنشین با بدنه داخلی خودرو جلوگیری شود. این به‌روزرسانی باعث ایجاد محافظت بیشتر در ناحیه سر شده، اما با این حال، ساختار بدنه و قفس ایمنی خودرو همچنان موفق به کسب امتیاز بالایی نشده است.

از دیگر نقاط ضعف میراژ جی ۴ می‌توان به فقدان سیستم پیشگیری از برخورد جلو اشاره کرد. این سیستم ایمنی امروزه در بسیاری از خودرو‌های جدید دیده می‌شود و نقش مهمی در جلوگیری از حوادث ایفا می‌کند. نبود این قابلیت، این خودرو ژاپنی را در مقایسه با رقبایش در سطح پایین‌تری از نظر تجهیزات ایمنی قرار داده است.

گفتیم که اغلب تصادفات منجر به مرگ برای خودرو‌های کوچک گزارش شده، اما گزارش دقیق موسسه بیمه ایمنی بزرگراه‌ها تأکید می‌کند که شش خودرو در سال ۲۰۲۰ از مجموع ۲۱ مورد، خودرو‌های عضلانی بودند. برای مثال می‌توان به شورولت کامارو، دوج چارجر و فورد موستانگ اشاره کرد که اغلب به خاطر چرخش‌های بی‌مورد و ناگهانی، قربانی تصادف می‌شوند.

با وجود اینکه خودرو‌های عضلانی اغلب به امکانات ایمنی پیشرفته‌ای مجهز هستند و بسیاری از آنها توانسته‌اند امتیاز‌های قابل قبولی در ارزیابی‌های ایمنی به دست آورند، اما حضور پررنگ آنها در گزارش نرخ مرگ ومیر، بیش از هر چیز به نوع رانندگی با این خودرو‌ها مربوط می‌شود. موسسه IIHS تأکید می‌کند که نحوه تبلیغات این خودرو‌ها نقش مهمی در شکل‌گیری رفتار رانندگان داشته است.

برای مثال، در تبلیغات دوج چارجر همی بر قدرت موتور بالا و شتاب زیاد آن تأکید می‌شد. شورولت کامارو با عباراتی مثل عملکرد فوق العاده و مقاوم معرفی شده و فورد موستانگ به عنوان خودرویی که هیجان بدون مرز فراهم می‌کند، شناخته می‌شود. این نوع بازاریابی می‌تواند در ذهن راننده تصور یک ماشین مسابقه‌ای را ایجاد کند، نه یک خودرو روزمره برای رانندگی ایمن در جاده.

براساس اعلام دیوید هارکی، ما می‌توانیم توان موتور، وزن و عملکرد خودرو را به دقت بسنجیم و تست‌های تصادف را انجام دهیم، اما واقعیت این است که تاریخچه برند و نحوه معرفی خودرو‌های عضلانی در بازار، ممکن است باعث ایجاد سبک رانندگی پرریسک و تهاجمی در میان مالکان آنها شود. این رفتار رانندگی در نهایت می‌تواند آمار تصادف‌های جدی را بالا ببرد.

منبع:گجت نیوز