حذف شرط انتقال فناوری چه تاثیری در فرآیند واردات خودرو دارد؟

به گزارش کارنا، عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران شرط انتقال فناوری را از موضوعات فرعی در مصوبه واردات خودرو عنوان و بیان کرد: انتقال دانش فنی دغدغه اصلی دولت در بحث واردات خودرو نیست بلکه چون دولت به لحاظ تامین منابع مالی و ارزی توانایی واردات خودرو را ندارد با الزاماتی چون انتقال فناوری، فرآیند واردات خودرو را به تعویق انداخته است.

سلمان ابراهیمی نژاد رفسنجانی با اشاره به سیاست جدید دولت مبنی بر حذف انتقال فناوری از واردات خودرو به منظور تسهیل فرآیند واردات خودرو به کشور اظهار داشت: تسریع و تسهیل روند واردات خودرو مستلزم تامین ارز و نقدینگی است و تا زمانی که ارز مورد نیاز برای واردات خودرو تامین نشود، حذف الزاماتی چون انتقال فناوری و صدور مجوزهای استاندارد تغییری در فرآیند واردات خودرو ایجاد نخواهد کرد.

وی با اشاره به ابهامات موجود در قانون واردات خودرو به شرط انتقال فناوری، افزود: به عنوان مثال منظور از رعایت استانداردهای خودرویی، استانداردهای 85 گانه ای هستند که باید روی خودروهای تولیدی پیاده سازی شوند اما رعایت مسائل زیست محیطی مقوله ای کلی و مبهم است. موضوع انتقال فناوری نیز در آیین نامه اجرایی واردات خودرو نکته ای مبهم است و نیاز به شفافیت دارد که منظور از انتقال تکنولوژی چیست؟ آیا منظور عقد قراردادی منحصر به فرد است که بر اساس آن نقشه راه و دانش فنی طراحی خودروهای خارجی به صنعت خودرو منتقل خواهد شد یا صرفا ترمزی برای واردات خودرو بوده و مدت زمانی برای تصویب آن در مجلس صرف شده تا امکان تامین نقدینگی برای واردات خودرو فراهم شود.

این کارشناس صنعت خودرو در گفتگو با خبرنگار کارنا شرط انتقال فناوری را از موضوعات فرعی در مصوبه واردات خودرو عنوان و بیان کرد: انتقال دانش فنی دغدغه اصلی دولت در بحث واردات خودرو نیست بلکه چون به لحاظ تامین منابع مالی و ارزی توانایی واردات خودرو را ندارد با الزاماتی چون انتقال فناوری واردات خودرو را به تعویق انداخته است.

ابراهیمی نژاد در ادامه به مسیرهای انتقال تکنولوژی در صنعت خودرو اشاره کرد و گفت: شرکت های دانش بنیانی که اختراعات خود را در سطح جهانی ثبت می کنند یکی از مسیرهای انتقال دانش فنی در صنعت خودروسازی هستند اما ورودی نظام آموزش عالی کشور تا کنون علوم لبه دانش و خروجی آن مقاله بوده است اما ورودی و خروجی در بحث انتقال فناوری نیازمند مطالعه الگوهای مختلف، ارائه ایده های جدید و عملیاتی، ثبت اختراعات جدید و داشتن حق مالکیت است به نحوی که امکان تجاری سازی و فروش آن به شرکت های که علاقه مند به پیاده سازی آن هستند تحت عنوان لایسنس وجود داشته باشد.

وی ادامه داد: انتقال تکنولوژی به معنای واقعی یعنی شرکت های تولید کننده قطعات خودرو تکنولوژی خود را همگام با تولید کنندگان قطعات مشابه در دنیا ارتقا و رشد دهند. بنابراین راه اندازی خط تولید یک قطعه در داخل صرفا به معنای انتقال دانش فنی نیست و باید همگام با دنیا در این مسیر حرکت کرد.

این کارشناس صنعت خودرو یادآور شد: مسیر انتقال تکنولوژی کاملا متفاوت با تجارت کالا است و انتقال فناوری مستلزم بومی سازی دانش توسعه یافته در شرکت های دانش بنیان می باشد.

ابراهیمی نژاد درباره انتقال فناوری از مسیر مونتاژ خودرو اذعان داشت: در هیچ کجای دنیا کسب دانش طراحی از مسیر مونتاژ اتفاق نمی افتد و مونتاژکاری مسیری کاملا غیرمستقیم است مگر اینکه شبکه تامین کنندگان قطعات در داخل شرایطی را فراهم کنند که همگام با دنیا با مطالعه دانش طراحی و ساخت قطعات به روش مهندسی معکوس، به تدریج قطعات تولید داخل  را جایگزین قطعات خارجی کنند. در این صورت مونتاژ خودرو در داخل منجر به ارتقای دانش فنی خواهد شد.

عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران با بیان اینکه انتقال دانش فنی لزوما از مسیر مونتاژکاری محقق نمی شود، افزود: اگر زیست بوم نوآوری و فناوری های روز خودروسازی در دنیا در داخل بومی و در بخش افترمارکت به بازار ایران عرضه شود و یا به شرکت های رده اول دنیا صادر شود همه دنیا خریدار قطعات و خودروهای داخلی بوده و دیگر نیازی به مونتاژ خودرو نخواهد بود.